Οι όψιμοι και χωρίς αιτία τιμητές του EUROGROUP Μια χώρα που η τύχη της κρέμεται από μια κλωστή (λόγω σειράς ολέθριων επιλογών και εγκληματικών ολιγωριών), που χρωστάει 400 δις ευρώ, που τα ομόλογά της σκάνε εδώ κι’ εκεί και τρέχουν άλλοι να τα πληρώσουν, σίγουρα δεν έχει την πολυτέλεια να διαθέτει πολιτικούς που δεν καταλαβαίνουν.

Ούτε έχει την πολυτέλεια να ασχολείται (για τρίτη μέρα σήμερα) με την παραίτηση ενός υφυπουργού – και μάλιστα για αδιευκρίνιστους μέχρι στιγμής λόγους.

Και βέβαια, δεν έχει την πολυτέλεια να διαθέτει πολιτικές δυνάμεις που κάνουν ότι δεν καταλαβαίνουν πού βρισκόμαστε και τι ακριβώς συμβαίνει.

Η αντιπολίτευση υποστηρίζει από χθες πως στο Eurogroup η Ελλάδα (δια του υπουργού των Οικονομικών) «δεν διεκδίκησε κανέναν άλλο δρόμο πέραν της πιστής εφαρμογής του μνημονίου» (ΣΥΡΙΖΑ) και ότι «ο υπουργός Οικονομικών αφού έδωσε τα πάντα στο Eurogroup τελικά περιορίστηκε στο να διαβεβαιώσει τους υπουργούς Οικονομικών της Ευρωζώνης ότι θα εκτελέσει πιστά το μνημόνιο που έχει οδηγήσει στην οικονομική και κοινωνική χρεοκοπία του ελληνικού λαού» (Ανεξάρτητοι Έλληνες) και πως «η λεγόμενη επαναδιαπραγμάτευση μέσα στην ΕΕ αποκαλύπτεται ότι από την αρχή ήταν μια απάτη» (ΚΚΕ).

Η αλήθεια, λοιπόν, είναι πως στο Eurogroup η Ελλάδα δεσμεύτηκε μεν για επαναφορά του προγράμματος εντός τροχιάς (εκτός κι’ αν έπρεπε να κάνουμε δυο-τρεις εκλογές ακόμη για να εκτροχιαστούμε εντελώς και για πάντα), αλλά και ξεκίνησε ανεπισήμως μια συζήτηση για αλλαγές και προσαρμογές.

Η αλήθεια είναι πως ο ίδιος ο Γιουνκέρ είπε μεν πως η Ελλάδα δεν έθεσε επισήμως αίτημα επιμήκυνσης, αλλά η ίδια αυτή δήλωση εμπεριέχει την έννοια ότι ανεπισήμως το θέμα τέθηκε.

Πρόσθεσε μάλιστα (ο Γιουνκέρ) και την φράση «φαντάζομαι ότι υπάρχουν τέτοια αιτήματα από την ελληνική πλευρά», προσθέτοντας ότι οι σχετικές συζητήσεις θα μετατεθούν το αργότερο για το Σεπτέμβριο. Και ξεκαθάρισε ότι για το ομόλογο των 3,3 δις ευρώ που λήγει τον Αύγουστο θα βρεθεί λύση.

Επομένως, η συζήτηση άρχισε!

Τι δεν καταλαβαίνουν;

Επίσης, ο υπουργός των Οικονομικών εξέθεσε την κατάσταση της ελληνικής οικονομίας, αναφέρθηκε στην βαθιά ύφεση, ξεκαθάρισε ότι η Ελλάδα θα προσπαθήσει (δεν δεσμεύθηκε, δηλαδή) να πλησιάσει το στόχο του δημοσιονομικού ελλείμματος για το 2012 σε απόλυτους αριθμούς και όχι ως ποσοστό του ΑΕΠ και σχετικά με την επιμήκυνση είπε πως «όταν έρθει η ώρα θα τεθεί επιτακτικά, γιατί είναι δίκαιο».

Επομένως, η διαδικασία έχει ξεκινήσει και από τις δύο πλευρές!

Τι δεν καταλαβαίνουν;

Το πρόβλημα είναι πως κατά την συζήτηση επί των προγραμματικών δηλώσεων της κυβέρνησης, που έληξε με την παροχή ψήφου εμπιστοσύνης τα μεσάνυχτα της Κυριακής, προηγουμένη του Eurogroup επί του οποίου όλοι έχουν (εκ των υστέρων) γνώμη, οι ίδιοι που τώρα διαμαρτύρονται, δεν διανοήθηκαν καν ότι έπρεπε να επικεντρώσουν τις ομιλίες τους στο τι θα συνέβαινε στο Eurogroup της επομένης.

Και δεν το έπραξαν, αν και γνώριζαν πως ο υπουργός των Οικονομικών είχε δώσει συνέντευξη στους Financial Times, λέγοντας πως «το πρόγραμμα είναι εκτός στόχων και δεν μπορούμε να ζητήσουμε τίποτα από τους πιστωτές μας πριν το επαναφέρουμε σε τροχιά».

Όμως, τελικά, ο υπουργός των Οικονομικών, μπορεί να μην έθεσε επίσημα το θέμα (διότι δεν μπορούσε να τεθεί σ’ αυτή τη φάση, αφού δεν υπάρχουν τα στοιχεία και δεν είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε τι ακριβώς μας συμφέρει να ζητήσουμε), αλλά εκθέτοντας τα στοιχεία που προανέφερα, ουσιαστικά το έθεσε.

Αν και το είχα υποσχεθεί σε προηγούμενο σημείωμά μου, δεν σκόπευα να το πράξω.

Διαπιστώνω, όμως, πως και πάλι υπάρχει η τάση να μεγαλοποιούνται τα ασήμαντα.

Και επομένως, θεωρώ υποχρέωσή μου να κοινοποιήσω αυτά που είπα από το βήμα της Βουλής, την Κυριακή, στις 12 το μεσημέρι, όταν έλαβα τον λόγο.

Μεταξύ άλλων, είπα τα ακόλουθα:

«Η ψήφος που θα λάβει σήμερα η κυβέρνηση δεν θα είναι μια τυφλή ψήφος, θα είναι μια άγρυπνη ψήφος που θα παρακολουθεί τα πάντα. Υπό αυτήν την έννοια, ο υπουργός των Οικονομικών οφείλει να λάβει υπόψη του κάποια θέματα.

Επειδή ακούω αυτές τις μέρες από το εσωτερικό και το εξωτερικό διάφορα, ότι τάχα μου δεν είναι έτοιμοι στην Ευρώπη, δεν είναι σίγουροι, ότι η Φινλανδία και η Ολλανδία διαφωνούν με τις αποφάσεις που μόλις έλαβαν στις 29 του μήνα και επειδή έχει δοθεί μια ατυχής συνέντευξη στους «Financial Times», οφείλουμε να πούμε απ’ αυτό το βήμα και απ’ αυτήν την αίθουσα στον υπουργό των Οικονομικών, ότι το βράδυ θα έχει εντολή από μια κυβέρνηση συνεργασίας με ψήφο εμπιστοσύνης από τη Βουλή, για πρώτη φορά μετά από πολύ καιρό σε πραγματικές συνθήκες και όχι σε συνθήκες του «λεφτά υπάρχουν».

Και αύριο στο Eurogroup, όπου ακούστηκαν διάφορες διαρροές απ’ έξω, ότι δεν θα προλάβουμε και θέλουμε μήνες για ν’ αποφασίσουμε και ίσως στο τέλος Αυγούστου, να τους πει «εντάξει, έχουμε περάσει τρία χρόνια δημαγωγίας στην αρχή και ολέθριων επιλογών μετά, έχουμε περάσει εννέα μήνες απόλυτης ακινησίας, έχουμε περάσει τρεις μήνες εκλογικών διαδικασιών, έχουμε δείξει ότι δεν μπορέσαμε να κάνουμε τίποτε.

Όμως και εσείς έχετε περάσει κάτι χρόνια που πηγαίνετε από Eurogroup σε Eurogroup και από Σύνοδο Κορυφής σε Σύνοδο Κορυφής, είτε για να επικυρώσετε την προηγούμενη απόφαση επειδή δεν μπορέσατε να την εφαρμόσετε, είτε για να την ακυρώσετε, είτε για να την βελτιώσετε.

Την Ελλάδα την έχουν σώσει δεκαπέντε μετρημένες φορές, ενώ πεντ’ έξι φορές ακόμη έχει σωθεί η υπόλοιπη Ευρώπη, χωρίς την Ελλάδα, και ελπίζουμε να κολλήσουμε κι’ εμείς.

Επομένως, εμείς περιμένουμε – να το μεταφέρετε αυτό στον υπουργό των Οικονομικών – και στις σημερινές του συναντήσεις με την τρόικα και αύριο στο Eurogroup να υψωθεί φωνή και για τις δικές τους αδυναμίες, διότι έφτιαξαν ένα πρόγραμμα υφεσιακό, αντιαναπτυξιακό, τιμωρητικό, χωρίς να λάβουν υπόψη τις ειδικές συνθήκες της χώρας και αυτό δεν μπορεί να συνεχιστεί.

Θα σας πω ότι δεν μου άρεσε, επίσης, που η διαρροή του υπουργείου Οικονομικών ήταν ότι δεν θα περάσει καλά ο υπουργός στο Eurogroup. Όχι, θα υπάρξουν απαντήσεις και στο Eurogroup και στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Έχουν αδυναμίες, έχουν προβλήματα και αυτοί.

Θα πρέπει να διαλέξει ο υπουργός των Οικονομικών αν θέλει να περνά καλά έξω ή μέσα. Εδώ η ψήφος που θα δοθεί είναι άγρυπνη ψήφος για έξοδο από το μνημόνιο».

Στο θέμα, το βράδυ παρενέβη και ο πρόεδρος της ΔΗΜΑΡ, ενώ ο υπουργός επανήλθε στη Βουλή για να πει τελικά πως ασφαλώς θα θέσει τα θέματα.

Συμπέρασμα:

Καλύτερο το προλαμβάνειν από το θεραπεύειν.

Και όσοι τώρα φωνάζουν (χωρίς λόγο), όφειλαν να είχαν - και αυτοί - εγκαίρως φωνάξει (τότε που υπήρχε λόγος).