Η είδηση είναι συγκλονιστική, αλλά πέρασε εντελώς απαρατήρητη – ούτε καν στα ψιλά!
Την περασμένη Παρασκευή, 29 Μαΐου, η κυβέρνηση της Ιρλανδίας συμφώνησε με τα συνδικάτα να αποκαταστήσει κάποιες από τις περικοπές μισθών που είχαν επιβληθεί στους δημοσίους υπαλλήλους λόγω της οικονομικής κρίσης και της εισόδου στη χώρα στα μνημόνια.
Όπως είναι γνωστό, το 2008, έγιναν περικοπές στους μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων κατά 15%, κατά μέσο όρο.
Τώρα, επτά χρόνια μετά, για πρώτη φορά, οι Ιρλανδοί δημόσιοι υπάλληλοι θα πάρουν αύξηση.
Η συμφωνία προβλέπει ότι οι εργαζόμενοι με ετήσιες απολαβές 30.000 ευρώ ή λιγότερα θα πάρουν αύξηση 7% και οι άνω των 100.000 ευρώ μόνο 1%.
Το κόστος για την ιρλανδική κυβέρνηση από τις αυξήσεις των μισθών θα φτάσει τα 566 εκατομμύρια ευρώ σε βάθος τριετίας.
Στις 12 Μαρτίου, η ιρλανδική κυβέρνηση έδωσε εντολή στην υπηρεσία διαχείρισης του δημοσίου χρέους να ολοκληρώσει την πρόωρη αποπληρωμή των δανείων που έλαβε η χώρα από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.
Ήταν η μέρα που το Δουβλίνο, έχοντας καλύψει τα 18 δισεκατομμύρια ευρώ από τα 22,5 δις ευρώ που είχε δανειστεί από το ΔΝΤ χάρη σε φθηνότερο δανεισμό από τις αγορές, βγήκε στις αγορές αντλώντας 1 δις ευρώ με επιτόκιο 1,3%, με όρους δηλαδή πολύ ευνοϊκότερους από το πακέτο στήριξης του 2010.
Η Ιρλανδία κατέγραψε ανάπτυξη 4,8% του ΑΕΠ το 2014, την ταχύτερη στην Ευρωπαϊκή Ένωση, καθώς η άλλοτε αποκαλούμενη κελτική τίγρη επιτυγχάνει ανάκαμψη μετά την έξοδό της από το πρόγραμμα στήριξης το οποίο είχε ζητήσει πριν από πέντε χρόνια.
Σύμφωνα με την ιρλανδική εθνική στατιστική υπηρεσία, η Ιρλανδία πιθανόν θα συνεχίσει να καταγράφει τον ταχύτερο ρυθμό ανάπτυξης στην ΕΕ: Το 2015 αναμένεται να κυμανθεί από 3,5%, σύμφωνα με τις προβλέψεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, μέχρι και 3,9%, σύμφωνα με το Δουβλίνο.
Αυτή τη στιγμή, όλες οι χώρες που βρέθηκαν σε δοκιμασία – η Ιρλανδία, η Ισπανία, η Πορτογαλία, η Κύπρος, έχουν σχεδόν βγει από την κρίση, βγαίνουν από τα μνημόνια, βγαίνουν στις αγορές.
Και μόνο η Ελλάδα οδεύει προς τρίτο μνημόνιο, ενώ βυθίζεται σε μια πρωτοφανή οικονομική και πολιτική κρίση.
Τυχαίο;