Γράφει ο
Δημήτρης Στεργίου

Αν  ο Ελευθέριος Βενιζέλος άκουγε όλα αυτά που επαναλαμβάνει  ο πρόεδρος της Δημοκρατίας κ. Προκόπης Παυλόπουλος σε κάθε ευκαιρία, είτε στο εσωτερικό είτε στο εξωτερικό,  για την ευρωπαϊκή προοπτική των Σκοπίων, της Αλβανίας και της Τουρκίας, θα αντιδρούσε πολύ άγρια και άσχημα! Η πιο πρόσφατη σχετική δήλωση του κ. Παυλόπουλου έγινε  στην Ποντγκόριτσα, όπου βρέθηκε στο πλαίσιο διήμερης επίσημης επίσκεψης και συνάντησης με τον πρόεδρο του Μαυροβουνίου Μίλο Ντουκάνοβιτς . Συγκεκριμένα, επανέλαβε, μεταξύ άλλων,  τα εξής:

«Η ευρωπαϊκή προοπτική των γειτόνων μας έχει δύο αυτονόητες προϋποθέσεις τις οποίες οφείλουμε να επισημαίνουμε με απόλυτη ειλικρίνεια: Αν θέλουν να έχουν ευρωπαϊκή προοπτική, πρέπει να σεβασθούν, στο ακέραιο, το Ευρωπαϊκό Κεκτημένο. Κάτι που σημαίνει ότι πρέπει να σεβασθούν, επίσης στο ακέραιο, τις υποχρεώσεις που θεσπίζει η Ευρωπαϊκή Έννομη Τάξη στο σύνολό της, καθώς και τις υποχρεώσεις που θεσπίζει το Διεθνές Δίκαιο στο σύνολό του, αφού αναπόσπαστο μέρος του ευρωπαϊκού κεκτημένου είναι και το Διεθνές Δίκαιο. Επιπροσθέτως, πρέπει να έχουν λύσει προηγουμένως, με βάση το Ευρωπαϊκό και το Διεθνές Δίκαιο, τις διαφορές με άλλα κράτη στην περιοχή. Διότι είναι προφανές πως η Ευρωπαϊκή Ένωση συνιστά, από τη φύση της, χώρο ειρηνικής και δημιουργικής συνύπαρξης κρατών και λαών και όχι πεδίο σύγκρουσης ή έστω και επίλυσης διαφορών».

«Ακούγοντας», λοιπόν, όλα αυτά ο Ελευθέριος Βενιζέλος θα φώναζε εκκωφαντικά στον πρόεδρο της Δημοκρατίας και σε όλους τους Έλληνες πολιτικούς ότι «οι Ευρωπαίοι δεν κατανοούν τα δίκαια, αλλά τα συμφέροντα». Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να πάψουν τόσο ο πρόεδρος της Δημοκρατίας όσο και οι Έλληνες πολιτικοί να επικαλούνται τα ελληνικά δίκαια, το διεθνές δίκαιο. Η ιερή αυτή παρακαταθήκη του Ελευθερίου Βενιζέλου επιβεβαιώνεται από τον  Αλέξη Τσίπρα, ο οποίος, αντιληφθείς ότι  το συμφέρον των Ευρωπαίων  (και το … δικό του!) είναι υπογραφή της Συμφωνίας  με τα Σκόπια έσπευσε και ήδη εισπράττει ουρανομήκεις επιδοκιμασίες , μέχρι να έρθει η σειρά και άλλων ευρωπαϊκών «συμφερόντων», όπως η «διευθέτηση» διαφορών με την … Αλβανία και την Τουρκία. Κι επειδή ο Ελευθέριος Βενιζέλος γνώριζε ότι οι Ευρωπαίοι, επικαλούμενοι τα συμφέροντα της Ηπείρου και περιοχών της, θα εύρισκαν κάποιο Τσίπρα ή … Τσιρώνη ή … Κατρούγκαλο, είχε σπεύσει να εξηγήσει πώς  πέτυχε  την επικράτηση των ελληνικών απόψεων στη Συνθήκη των Σερβών. Από τον «Οικονομικό Ταχυδρόμο» (29 Σεπτεμβρίου 1994) παραθέτω σχετικό απόσπασμα με σχόλια του Γιάννη Μαρίνου:

«»…Ειλικρίνεια-Αλήθεια. Ιδού η μέθοδός μου, Μην ομιλείτε περί ιστορικών δικαίων. Δεν κάμνουν εντύπωσιν εις τους Ευρωπαίους. Εγώ, κατά την διάρκειαν  των Συνδιασκέψεων έθεσα ως βάσιν των αξιώσεων της Ελλάδος τον εθνολογικόν, ουχί τον ιστορικόν  χαρακτήρα των εδαφών τα οποία εζήτησα. Άλλα έθνη, προβάλλοντα  ιστορικάς αξιώσεις απέτυχον. Τα περισσοτέρας ιστορικάς απαιτήσεις  θα ημπορούσε να έχη η Ελλάς. Αλλά η Ευρώπη δεν λαμβάνει υπόψιν  τοιαύτας  αξιώσεις. Ουδέποτε  έκαμα χρήσιν  των ιστορικών δικαιωμάτων μας. Εζήτησα την Θράκην  διότι πλειονοψηγεί εκεί το ελληνικόν στοιχείον. Εζήτησα  την Ιωνίαν  διότι πλειοψηφούν οι Έλληνες εκεί. Η αξίωσίς μας  δια την Κωνσταντινούπολιν,  ήταν άλλοτε  πρωτεύουσα  του Βυζαντινού Κράτους. Αλλά, κυρίως,  η αξίωσίς μας  βασίζεται  επί του σημερινού πληθυσμού της Κωνσταντινουπόλεως . Εάν η  Κωνσταντιντινούπολις  δεν είχε τον ελληνικόν πληθυσμόν της , εάν  οι ‘Ελληνες δεν επλειονοψηφούσαν  εν Θράκη και Ιωνία, ως δημοκρατικός άνθρωπος δεν ηδυνάμνην και δεν  εδικαιούμην να εγείρω επ΄ αυτών αξιώσεις. Αλλά και κάτι άλλο. Εις τα υπομνήματά μου και  τα προφορικά μου διαβήματα, ουδέποτε  έκαμα χρήσιν  του όρου «ελληνικά δίκαια». Ο όρος αυτός  είναι συναισθηματολογικός. Οι δε Ευρωπαίοι δεν τον εννοούν. Ο όρος μου ήταν  «ελληνικά συμφέροντα». Δίκαια ελληνικά συμφέροντα. Αλλά και συμφέροντα της Ανθρωπότητας. Όχι αποκλειστικώς της Ελλάδος».

Και επειδή το απόσπασμα αυτό μπορεί να ερμηνευθεί παντοιοτρόπως  και κατά τα … κομματικά ή  ιδεοληπτικά συμφέροντα του καθενός, σπεύδω να  παραθέσω το προφητικό σχόλιο του Γιάννη Μαρίνου που το συνόδευε:

«Τα συμφέροντα, λοιπόν, κα όχι τα ιστορικά δίκαια μετρούν στις διεθνείς συναλλαγές, μάς διδάσκει ο Ελευθέριος Βενιζέλος, πράγμα το οποίο είναι προφανές  ότι έχουν λησμονήσει  όσοι επί τρία χρόνια «αγωνίζονται» για τα εθνικά θέματα. Τολμούμε να υπενθυμίσουμε ότι και οι στήλες αυτές είχαν κατ΄επανάληψιν  τονίσει ότι μόνο με τη γλώσσα που διαπραγματεύεται συμφέροντα μπορούν να γίνουν αντιληπτές και αποδεκτές οι ελληνικές θέσεις, χωρίς να γνωρίζαμε τότε  τις παρεμφερείς   θέσεις του Βενιζέλου. Τώρα μπορούμε με περισσότερη έμφαση  να τις επαναλάβουμε   προσθέτοντας  και την άλλη ρεαλιστική τοποθέτηση του εθνάρχη  που μας αποκάλυψε ο κ. Μιχ. Παπακωνσταντίνου και η οποία, καθώς  τώρα όλοι σχεδόν λίγο ως πολύ  αντιδικούν  ή πάντως  δεν δείχνουν  κατανόηση για τις ελληνικές θέσεις, προσλαμβάνει  απόλυτη επικαιρότητα  και αναδεικνύεται  σε εθνική πρόκληση. Έλεγε  για τη μεταστροφή των άλλοτε συμμάχων  και φίλων μας εναντίον μας τα εξής: «Δεν πρέπει βέβαια να απογοητευθώμεν τελείως. Αλλά και πρέπει ν΄ αντιμετωπίσωμεν  την κατάστασιν  ειλικρινώς . Ν΄αποφεύγωμεν  την αβάσιμον αισιοδοξίαν. Ν΄ αντικρύζωμεν  τα πράγματα ως έχουν. Όχι αισθηματολογικώς. Να είμεθα  θετικοί. Ν΄ αφίσωμεν  τους θρύλους. Ν’ αποφεύγωμεν τα «Και στην  Πόλη με το καλό!». Να το πάρωμεν απόφασιν ότι  δεν υπάρχει, δεν υπήρξε  ποτέ «Θεός της Ελλάδος». Ένας είναι ο θεός  δι΄ όλα τα έθνη.  Η φρόνησις, η διορατικότης, η προορατικότητς, η επαφή με την πραγματικότητα. Ιδού τι θα μας βοηθήση θετικά να επανορθώσωμεν ό,τι είναι επανορθώσιμον». Ποιοι σημερινοί Έλληνες πολιτικοί θα προσπαθήσουν με τέοιες προσεγγίσεις  να επανορθώσουν ότι είναι επανορθώσιμον» διερωτάται ο Γιάννης Μαρίνος.

Και επιτρέψτε μου να κλείσω αυτό το σημείωμα και με μια δική μου ταπεινή άποψη – διαπίστωση: Στην Ελλάδα η «φρόνησις»  έγινε «αφροσύνη» και  όλη η «διορατικότης», «προορατικότης» και «η επαφή με την πραγματικότητα» εξαντλούνταν, εξαντλείται και θα εξαντλείται αενάως και μεγαλουργούσε και μεγαλουργεί  μεγαλοπρεπώς μόνο σε ευρηματικότητα και τερτίπια για  την παραμονή στην εξουσία ή την κατάληψη της εξουσίας, αναλώμασι  της Ελλάδος … Διότι, οποία συμφέροντα μπορεί να έχουν ο σημερινοί Ευρωπαίοι από τη σημερινή καθημαγμένη από ελλείμματα, υπερχρέωση, μνημόνια, ύφεση, ανεργία, φτώχεια  Ελλάδα; Τι έλεγε ο εθνικός μας ποιητής; «Δεν είν’   εύκολες οι θύρες εάν  η χρεία τες κουρταλή»…