Μήπως και στη Βενεζουέλα διεξάγεται «διάλογος»; Αφού δεν μπορούμε να μάθουμε αν είναι σωστή ή όχι η απόφαση του ΑΚΕΛ για έξοδο της Κύπρου από το ευρώ, μήπως μπορούμε να μάθουμε αν είναι σωστό να απαγορεύεται στους βουλευτές της αντιπολίτευσης στη Βενεζουέλα να λαμβάνουν τον λόγο εντός του κοινοβουλίου;

Εκτός και αν εκ μέρους του ΣΥΡΙΖΑ πρόκειται να εκδοθεί ανακοίνωση ανάλογη με εκείνη που εκδόθηκε για τη στάση του ΑΚΕΛ και της δικής του εσωκομματικής αντιπολίτευσης: «Παρακολουθούμε με ενδιαφέρον τον διάλογο που αναπτύσσεται στο ΑΚΕΛ»…

Με τη διαφορά ότι, στην περίπτωση της Βενεζουέλας, θα ήταν δύσκολο να υπάρξει ανάλογη ανακοίνωση.

Τι να πουν;

«Παρακολουθούμε με ενδιαφέρον τον διάλογο που διεξάγεται στο κοινοβούλιο της Βενεζουέλας»;

Διότι, ως γνωστόν, στην περίπτωση της Βενεζουέλα δεν μπορεί καν να χρησιμοποιηθεί η λέξη «διάλογος»!

Όπως όλοι είδαμε, την περασμένη Τρίτη, στο κοινοβούλιο της Βενεζουέλας δεν διεξήχθη διάλογος, αλλά μια πρωτοφανής κλωτσοπατινάδα, καθώς επτά βουλευτές της αντιπολίτευσης (που αμφισβητεί, μάταια ως φαίνεται, το εκλογικό αποτέλεσμα), έφαγαν το ξύλο της ζωής τους όταν τόλμησαν να διαμαρτυρηθούν κατά της απόφασης του Προέδρου της Βουλής Ντιοσντάδο Καπέλο να… τους αφαιρεθεί ο λόγος, έως ότου σταματήσουν να αμφισβητούν τη νίκη του διαδόχου του Τσάβες, Νίκολα Μαδούρο, στις προεδρικές εκλογές της 14 Απριλίου.

«Μέχρι να αναγνωρίζουν τις αρχές, τα θεσμικά όργανα της Δημοκρατίας και την κυρίαρχη βούληση του λαού μας, οι βουλευτές της αντιπολίτευσης θα πρέπει να πηγαίνουν να μιλούν στα ιδιωτικά μέσα ενημέρωσης, αλλά όχι εδώ σε αυτή την Εθνοσυνέλευση», δήλωσε ο κύριος πρόεδρος.

Αργότερα, οι βουλευτές της αντιπολίτευσης εμφανίστηκαν πράγματι σε τηλεοπτικό σταθμό με μελανιασμένα και αιμόφυρτα πρόσωπα, ενώ ο Μαδούρο επέρριψε τις ευθύνες στους… δαρμένους.

Ως γνωστόν, μετά τις 14 Απριλίου, όταν ανακοινώθηκε η νίκη του Μαδούρο με διαφορά 1,5 μονάδας από τον αντίπαλό του Ενρίκε Καπρίλες, ο οποίος επιμένει ότι υπήρξαν χιλιάδες σοβαρές παρατυπίες κατά την ψηφοφορία, έχει ξεκινήσει ένα πρωτοφανές σίριαλ επανακαταμέτρησης.

Στις 28 Απριλίου, το εθνικό εκλογικό συμβούλιο της χώρας ανακοίνωσε την έναρξη της επανακαταμέτρησης του 46% των ψήφων των προεδρικών εκλογών, αλλά με… τον δικό του τρόπο.

Δεν δέχθηκε δηλαδή να ικανοποιήσει το αίτημα του Καπρίλες να γίνει επανακαταμέτρηση του συνόλου των ψήφων και με όλους τους εκλογικούς καταλόγους, αλλά προέκρινε την «λύση» της επιλογής ενός τυχαίου δείγματός 12.000 ψηφοδελτίων από 16.000 εκλογικά τμήματα.

Και όχι μόνο αυτό!

Η εκλογική επιτροπή έχει εκ των προτέρων δηλώσει πως η επανακαταμέτρηση δεν θα ακυρώσει «με κανένα τρόπο» τα αποτελέσματα που χάρισαν τη νίκη στον Μαδούρο.

Η αντιπρόεδρος της εφορευτικής επιτροπής Σάνδρα Ομπλίτας, υπήρξε ξεκάθαρη:

Όπως είπε, η αντιπολίτευση δεν πρέπει «μα τρέφει φρούδες ελπίδες για την επανακαταμέτρηση, η οποία με κανέναν τρόπο δεν θα επηρεάσει το αποτέλεσμα».

Αλλά, αν το γνωρίζει ήδη, τότε γιατί να μπει κανείς στον κόπο;

Μυστήριο!

Από την πλευρά της, η αντιπολίτευση δεν συμφώνησε με κανέναν τρόπο με τη διαδικασία της επανακαταμέτρησης, καθώς οι διαφορές είναι μικρές (50,75% ο Μαδούρο, 48,97% ο Καπρίλες, ενώ τους δυο τους χωρίζουν 265.000 ψήφοι).

Μάλιστα, ο Καπρίλες καταγγέλλει ότι στις εκλογές ψήφισαν οι πεθαμένοι και πως πολλοί ήσαν εκείνοι που πήγαν στις κάλπες περισσότερες από μία φορές.

Ακολούθησε μεγάλη αναταραχή, διαδηλώσεις, διαμαρτυρίες, αλλά και εκατοντάδες συλλήψεις διαδηλωτών, μόνο και μόνο επειδή… χτυπούσαν ρυθμικά χύτρες και τηγάνια.

Έτσι, η εφορευτική επιτροπή ανακοίνωσε επανακαταμέτρηση του 100% των ψήφων και, όπως ανακοινώθηκε, η διαδικασία θα ολοκληρωθεί στις… 4 Ιουνίου – οπότε, μέχρι τότε, καλό είναι η αντιπολίτευση να κλείσει το στόμα της!

Μέχρι στιγμής, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μας έχει πει τη γνώμη του για όλα αυτά.

Αλλά, στις 17 Απριλίου, όταν ξέσπασαν οι πρώτες ταραχές, ο ΣΥΡΙΖΑ, δια του κ. Κώστα Ήσυχου, συντονιστού του Τμήματος Εξωτερικής Πολιτικής και Άμυνας του κόμματος, κατήγγειλε «προσπάθεια πολιτικής αποσταθεροποίησης στην Μπολιβαριανή Δημοκρατία της Βενεζουέλας».

Δηλαδή ο ΣΥΡΙΖΑ είχε προλάβει να αποφανθεί για τα συμβαίνοντα στη Βενεζουέλα και να αποφανθεί πως δεν είχε γίνει νοθεία, αποδίδοντας όλα αυτά σε προσπάθεια αποσταθεροποίησης «με την στήριξη των ΗΠΑ, της Ισπανίας αλλά και την Οργάνωση Αμερικανικών Κρατών»!

Ήταν τόσο μεγάλη η… ενημέρωσή του, που γνώριζε πως όλοι οι νεκροί εκείνων των ημερών ήσαν μέλη του Ενοποιημένου Σοσιαλιστικού Κόμματος και πως «ένοπλοι οπαδοί της αντιπολίτευσης επιτίθενται και στα κρατικά καταστήματα διατροφής Μερκάλ και σε δημόσια  κέντρα υγείας».

Κατήγγειλε μάλιστα όλους εμάς τους υπολοίπους, που προφανώς… δεν είχαμε την ανάλογη ενημέρωση και «τα κυρίαρχα media», που «τηρούν στάση απόλυτης σιγής» - αλλά μετά τις σκηνές βίας στη Βουλή της Βενεζουέλας, απόλυτη σιγή τηρεί ο ΣΥΡΙΖΑ.

Μας προειδοποιούσε μάλιστα για κίνδυνο πραξικοπήματος στη… Βενεζουέλα και προέτρεπε:

«Μια παγκόσμια ανθρώπινη ασπίδα αλληλεγγύης  πρέπει τώρα να σταθεί δίπλα στις ιστορικές κατακτήσεις του Μπολιβαριανού λαού» - προσοχή, όχι του λαού της Βενεζουέλα, αλλά των «μπολιβαριανών»!

έβαια, την ίδια μέρα που ο ΣΥΡΙΖΑ κατήγγειλε τους πάντες, μεταξύ των οποίων και την Ισπανία, η Μαδρίτη ανακοίνωνε πως αναγνωρίζει τη νίκη του Μαδούρο, υπαναχωρώντας από την πρώτη αμφισβήτηση του εκλογικού αποτελέσματος.

Αλλά ο ΣΥΡΙΖΑ είχε σπεύσει να την καταγγείλει κι’ αυτή – τέτοια βιασύνη!

Φυσικά. Διότι είχε πάρει γραμμή από τον Έβο Μοράλες της Βολιβίας, ο οποίος την προηγουμένη, 16 Απριλίου, είχε καταγγείλει τις ΗΠΑ για προετοιμασία πραξικοπήματος στη Βενεζουέλα.

Προφανώς, σ’ αυτό το πλαίσιο απαξιώθηκε και η έκθεση της Διαμερικανικής Επιτροπής Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (CIDH), που (στις 16 Απριλίου) έκρινε πως θα πρέπει να παραμείνουν στη «μαύρη λίστα» της η Βενεζουέλα, η Κούβα και η Ονδούρα εξαιτίας των συνεχιζόμενων παραβιάσεων των δικαιωμάτων του ανθρώπου στις χώρες αυτές.

Ως γνωστόν, ο CIDH, ιδρύθηκε το 1959 και αποτελεί ένα ανεξάρτητο όργανο του Οργανισμού Αμερικανικών Κρατών (OAS).

Γι’ αυτό και ο ΣΥΡΙΖΑ κατήγγειλε τον Οργανισμό, τον οποίο όμως αναγνωρίζουν τριάντα χώρες της περιοχής.

Σύμφωνα με την έκθεση, το 2012 η κατάσταση στη Βενεζουέλα (που φιγουράρει στη μαύρη λίστα από το 2002) παραμένει επισφαλής, εξαιτίας της «αστάθειας» και της «έλλειψης ανεξαρτησίας» της δικαστικής εξουσίας, των «αυθαίρετων» διώξεων και των επιθέσεων κατά των προασπιστών των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Ειδική αναφορά κάνει η έκθεση στις επιθέσεις εναντίον δημοσιογράφων και μέσων ενημέρωσης στη Βενεζουέλα, καθώς και την έλλειψη ερευνών και κυρώσεων εναντίον των υπευθύνων, μέσα σε ένα ευρύτερο πλαίσιο περιστολής της ελευθερίας του Τύπου.

Αλλά προφανώς, αυτά είναι ψιλά γράμματα, διότι εκεί στον ΣΥΡΙΖΑ γνωρίζουν καλύτερα…

Και γνώριζαν καλύτερα ήδη από την επομένη των εκλογών, καθώς, στις 15 Απριλίου, ο κ. Τσίπρας έσπευσε να στείλει τα συγχαρητήριά του στον «σύντροφο Μαδούρο», δηλώνοντας βέβαιος ότι «ο λαός της Βενεζουέλας με απόλυτα δημοκρατικό τρόπο και διαφανείς διαδικασίες, με την συμμετοχή εκατοντάδων διεθνών παρατηρητών των εκλογών (ανάμεσά τους και δυο Έλληνες) αποφάσισε τον αμετάκλητο δημοκρατικό δρόμο των αντι-νεοφιλελευθέρων δομικών αλλαγών στην χώρα σου με στόχο τον σοσιαλισμό του 21ου αιώνα»!

Την ίδια μέρα, τα συγχαρητήριά του είχε στείλει και ο Ραούλ Κάστρο, ο οποίος μάλιστα έχει συμφέροντα στην περιοχή.

Στις 28 Απριλίου, Κάστρο και Μαδούρο επιβεβαίωσαν τη συνεργασία τους, που συνίσταται στην καθημερινή παράδοση στην Κούβα περίπου 130.000 βαρελιών πετρελαίου σε προνομιακές τιμές από τη Βενεζουέλα, με αντάλλαγμα την απασχόληση στο έδαφος της Βενεζουέλας, περίπου 40.000 Κουβανών πολιτών, κυρίως στους τομείς της ιατρικής και του αθλητισμού.

Αυτά όλα έγιναν στη διάρκεια επίσκεψης του Μαδούρο στην Κούβα, όπου ο διάδοχος του Τσάβες είχε, όπως μάθαμε, συνάντηση… πέντε ωρών με τον Φιντέλ Κάστρο!

Αλλά, ως φαίνεται, ο ΣΥΡΙΖΑ προσφέρει ανιδιοτελώς τη στήριξή του.

Εκτός και να μας πουν τώρα που θα τους στείλει το περίφημο πετρέλαιο ο Μαδούρο, αλλά… όταν έλθουν στη βασιλεία τους!