Ο λόγος περί πανταλονιώνΜια όχι κομψή, ιδίως αντιφεμινιστική και σίγουρα «λαϊκή» με την κακή έννοια φράση αποτελεί την έκφραση των ημερών:
“Εγώ ξέρω ότι οι άντρες φοράνε παντελόνια και αναλαμβάνουν τις ευθύνες τους, όπως τις αναλαμβάνω κι εγώ που δεν φοράω”. Παλιότερα την άκουγες στους καυγάδες ανά τας ρύμας, τα σοκάκια, τα καντούνια και τα στενά, πολλές φορές και κατά τη διάρκεια της κρεβατομουρμούρας. Τελευταία και στα σαλόνια των «νέων τζακιών», τα οποία ουδέποτε κατάφεραν να αποκοπούν από τα …αλώνια, μετάλλαξη των οποίων αποτέλεσαν με καταλύτη το μπόλικο μαύρο κρατικοευρωπαϊκό χρήμα. Η έκφραση αυτή μπήκε εσχάτως και στη Βουλή των Ελλήνων!
Ασφαλώς δεν είναι το άκουσμά της εκείνο που προσβάλει περισσότερο την Εθνική Αντιπροσωπεία. Υπάρχουν άλλα κι άλλα. Άλλωστε πλέον ο λαός δεν συγχύζεται και πολύ με το τι σεκλετίζει τους αντιπροσώπους του, αφού οι πράξεις τους τον έχουν κάνει προ πολλού να μην τους σέβεται όσο άλλοτε.
Όμως η φράση αυτή, κι όλα όσα υπονοεί, προκαλούν απορίες: Τι σχέση, άραγε, μπορεί να έχει η περισκελίδα με την υπευθυνότητα; Μόνο οι άντρες είναι υποχρεωμένοι να αναλαμβάνουν υποχρεωτικά τις ευθύνες τους, ενώ οι γυναίκες κατά βούλησιν;  Δεν έχουμε εδώ κι έναν αιώνα ισότητα πολιτικών δικαιωμάτων και ευθυνών ανδρών και γυναικών; Έχουν ανάλογη με τους άντρες αδιαφιλονίκητη υποχρέωση και οι γυναίκες ενόσω φορούν παντελόνια, πράγμα που γίνεται πλέον κατά κόρον; Και τι είδους πρέπει να είναι αυτά τα παντελόνια για να υπάρχει η υποχρέωση; Τα κολάν πχ. πιάνονται; Κι ένας άντρας πρέπει να είναι τίμιος, ευθύς κι ειλικρινής μόνο όταν φορά τα παντελόνια του ή επίσης όταν φορά τις πυτζάμες του ή, ακόμη κι όταν εμφανίζεται με μαγιό, στην Μύκονο ας πούμε;
Με άλλα λόγια όλοι οι Έλληνες πολίτες –άντρες ή γυναίκες- έχουν τα ίδια δικαιώματα και τις ίδιες υποχρεώσεις, όλοι οι έντιμοι και αξιοπρεπείς άνθρωποι -άντρες ή γυναίκες- είναι μεν ίσοι ενώπιον του νόμου, διαθέτουν από μια ψήφο, αλλά οι άντρες είναι πιο ίσοι από ίσοι, επειδή φοράνε παντελόνια;  Ή μήπως η ντε φάκτο απόδειξη του ανδρισμού –εφόσον τον θεωρήσουμε εδώ, αρκετά καταχρηστικώς στην εποχή μας, συνώνυμο της ακεραιότητας και της ηθικής- είναι ανδρική υπόθεση, ενώ μια γυναίκα εκ προοιμίου είναι από την άποψη της ηθικής και της ευθύτητας εν αμφιβολία, και θα πρέπει να υιοθετήσει ανδρική συμπεριφορά, και μάλιστα άντρα του «τιμά τα παντελόνια του», για να αποκτήσει κύρος;