Χωρίς καμιά διάθεση να υποτιμήσω τους ευρωπαϊκούς θεσμούς, η είδηση ότι την προηγούμενη εβδομάδα πραγματοποιήθηκε συζήτηση στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο για την κατάσταση που επικρατεί στην Ελλάδα λόγω της μεταναστευτικής κρίσης, μόνο πικρά χαμόγελα μπορεί να φέρει.
Την ώρα που οι Έλληνες ευρωβουλευτές διεκτραγωδούσαν την κατάσταση και στηλίτευαν την έλλειψη αλληλεγγύης από πολλές ευρωπαϊκές χώρες, όπως μάθαμε, οι συνάδελφοί τους από τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες, αφού περιέγραψαν τις συνθήκες ως «εκρηκτικές» και «ντροπιαστικές»… παρότρυναν τις αρχές της Ελλάδας να επισπεύσουν τη μετεγκατάσταση των αιτούντων άσυλο στην ηπειρωτική Ελλάδα, δίνοντας προτεραιότητα στους πιο ευάλωτους ανθρώπους.
Την ίδια ώρα, αυτό που τους τελευταίους μήνες ακούμε συνεχώς από τις Βρυξέλλες, είναι πως η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δηλώνει την… ετοιμότητά της να βοηθήσει τις ελληνικές αρχές.
Με λίγα λόγια εξακολουθούν να εθελοτυφλούν, να μην παραδέχονται τα ολέθρια λάθη τους και να μην αναλαμβάνουν τις ευθύνες τους.
Από το 2011, όταν ξεκίνησε ο πόλεμος στη Συρία, η ΕΕ το μόνο που κάνει είναι να πηγαίνει από Συμβούλιο Κορυφής σε Συμβούλιο Κορυφής και κάθε φορά - μετά από διάφορα νυχτέρια – τους ακούμε να ανακοινώνουν θριαμβευτικά άλλη μια σπουδαία απόφασή τους, άλλη μια σημαντική συμφωνία τους.
Συσκέψεις, ταξίδια, επισκέψεις, συναντήσεις αρμοδίων υπουργών, συνομιλίες μεταξύ πρωθυπουργών και κάθε φορά βρισκόμαστε μπροστά στο ίδιο αδιέξοδο.
Πρέπει επιτέλους να το συνειδητοποιήσουν όλοι: Το κλειδί για την επίλυση της κρίσης το έχουμε εμείς, αλλά η κλειδαριά βρίσκεται στην Ευρώπη.
Αλλά εκεί «παρακολουθούν προσεκτικά την κατάσταση», «είναι έτοιμοι να αναλάβουν δράση», «πρέπει να φροντίσουν για την επανένωση των οικογενειών».
Μετά από κάθε απόφαση ακολουθεί ένα φιάσκο. Και μετά από κάθε επόμενη απόφαση ακολουθεί ένα επόμενο φιάσκο.
Και δεν υπάρχει περίπτωση να αλλάξει το παραμικρό, αν η Ευρώπη δεν σταματήσει να παριστάνει την πολύφερνη νύφη που κάθε τόσο παίρνει τον δρόμο για το νυφοπάζαρο.
Αν δεν σταματήσει αυτή η απίστευτη συναλλαγή, που φαίνεται ξεκάθαρα σε κάθε ευρωπαϊκή απόφαση.
Θέλει η Ευρώπη να συμφωνήσει με την Τουρκία για μείωση των μεταναστευτικών ροών; Προχωρά σε μια Κοινή Δήλωση, μια συμφωνία, όπου από τη μια πλευρά της ζυγαριάς μπαίνει το μεταναστευτικό και από την άλλη η ενταξιακή πορεία της Τουρκίας.
Θέλει η Ευρώπη να «λύσει» το θέμα του ονόματος με τα Σκόπια; Βάζει από τη μια μεριά το όνομα και από την άλλη την ενταξιακή πορεία της γειτονικής χώρας.
Η συναλλαγή έχει εξελιχθεί σε πολιτική πρακτική!
Έχουμε να κάνουμε με μια πρωτοφανή κατάσταση, μια απίστευτη ανικανότητα, μια επικίνδυνη εθελοτυφλία.
Η συμφωνία με την Τουρκία έπαψε να λειτουργεί δυο μήνες μετά, όταν εκδηλώθηκε η απόπειρα πραξικοπήματος, άρχισαν οι διώξεις και οι Βρυξέλλες πάγωσαν τις ενταξιακές διαπραγματεύσεις.
Και δεν εφαρμόστηκε ούτε στο πιο εύκολο σκέλος της: Στη δέσμευση να στείλουν οι Ευρωπαίοι στην Ελλάδα εμπειρογνώμονες για το άσυλο! Συμφώνησαν, αλλά δεν έστειλαν κανέναν. Επειδή, όπως λένε, η κατάσταση στα νησιά είναι επικίνδυνη για τους πολίτες τους!
Δεν εφαρμόζουν ούτε τις κατοπινές αποφάσεις τους. Όπως αυτή της επανένωσης των οικογενειών. Τα στοιχεία δείχνουν ότι τα περισσότερα αιτήματα από την Ελλάδα απορρίπτονται συστηματικά.
Και την ώρα που έχουν τόσες φορές βρει την μαγική λύση, ξανασυνεδριάζουν για να βρουν την επόμενη, γιατί η προηγούμενη αποδείχθηκε μη εφαρμόσιμη.
Τον Ιούνιο του 2018 μας είχαν πανηγυρικά ανακοινώσει ότι είχαν (και πάλι) βρει τη λύση: Θα δημιουργούσαν πλατφόρμες μετεπιβίβασης σε τρίτες χώρες, επί των οποίων θα διεξάγονταν όλες οι διαδικασίες για την παροχή ή μη ασύλου.
Και αμέσως μετά, αποδείχθηκε πως δεν είχαν καν φροντίσει να λάβουν τη συγκατάθεση των τρίτων χωρών! Οι οποίες έσπευσαν να δηλώσουν πως δεν πρόκειται να δεχθούν καμιά συζήτηση επί του θέματος.
Κι’ όταν, στα Ευρωπαϊκά Συμβούλια, φθάνουν σε άλλο ένα αδιέξοδο, έχουν και γι’ αυτό βρει τη λύση: Θα γίνει τούτο ή εκείνο, αλλά σε… εθελοντική βάση!
Δηλαδή η Ευρώπη που μοιράζει απειλές και πρόστιμα όταν μια χώρα δεν κυρώνει μια οδηγία της, έχει αποδεχθεί τη λογική της εθελοντικής βάσης στην πιο σημαντική πρόκληση στην Ιστορία της!
Και χρειάστηκε να φθάσει η κατάσταση στο απροχώρητο, για να ψελλίσουν κάτι που παραπέμπει σε αναθεώρηση της συμφωνίας με την Τουρκία.
Είναι προφανές ότι αυτό δεν μπορεί να συνεχιστεί. Οι Ευρωπαίοι ηγέτες πρέπει να ακούσουν εδώ και τώρα πως «ως εδώ»! Και να σταματήσουν να παριστάνουν τους Πόντιους Πιλάτους.
Μπορεί ο ΣΥΡΙΖΑ να άνοιξε σκόπιμα τα πορτοπαράθυρα για να στήσει την μπίζνα του μεταναστευτικού – όσο πιο πολλοί έρχονταν τόσο πιο πολλά ευρωπαϊκά χρήματα με απευθείας αναθέσεις και εκτός ελέγχου της τρόικας – μπορεί αυτό να βόλευε κάποιους, μπορεί η Ελλάδα να είχε μια κυβέρνηση που δέχθηκε να της σφραγίσουν τα σύνορα – η πρώτη ελληνική κυβέρνηση που υπέγραψε για τον αυτοεγκλωβισμό της χώρας – αλλά αυτή η κατάσταση δεν μπορεί να συνεχιστεί.
Κι’ αν όλα αυτά συνέβαιναν υπό κανονικές συνθήκες, αυτόν τον καιρό βρισκόμαστε αντιμέτωποι και με ένα επιπλέον πρόβλημα: Η ΕΕ δεν διαθέτει κυβέρνηση.
Οι Επίτροποι δεν έχουν ακόμη διοριστεί στο σύνολό τους, η ευρωπαϊκή διακυβέρνηση ασκείται από μια ιδιότυπο υπηρεσιακή κυβέρνηση και το Brexit έχει αναβληθεί, οπότε, μέσα στη γενική σύγχυση, οι Βρυξέλλες κάλεσαν και την Βρετανία να ορίσει Επίτροπο!
Και στο μεταξύ, λειτουργεί (λέμε τώρα) η παλιά Επιτροπή του Γιουνκέρ, που όμως, όπως μας ενημέρωναν, περιορίζεται σε «τρέχουσες υποθέσεις»!
Μας έχουν μάλιστα ενημερώσει επίσης πως δεν πρέπει να λαμβάνονται αποφάσεις που θα προκαταλαμβάνουν τις αποφάσεις της επόμενης Επιτροπής!
Μύλος!
Και επομένως, κάτι πρέπει να γίνει! Κάποιος πρέπει να χτυπήσει το χέρι στο τραπέζι!
Και να τεθούν όλοι αυτοί οι κύριοι και όλες αυτές οι κυρίες ενώπιον των ευθυνών τους!
Να καταλάβουν ότι το πανηγύρι της συναλλαγής – τόσο με τις τρίτες χώρες όσο και μεταξύ τους - πρέπει να τελειώσει εδώ και τώρα.
Γιατί αν κάποιοι πιστεύουν ότι βρήκαν το κόλπο της εθελοντικής βάσης, οφείλουν να ενημερωθούν πως οι εθελοντισμοί τελειώνουν εδώ!
*Βουλευτής Β3 Νοτίου Τομέα Αθηνών Ν.Δ., πρώην υφυπουργός παρά τω πρωθυπουργώ και κυβερνητική εκπρόσωπος, δημοσιογράφος