23-24 Νοεμβρίου 2024
Μέσα στα τρία και κάτι τελευταία χρόνια η Ισπανία έχει οδηγηθεί τρεις φορές στις κάλπες και από την περασμένη εβδομάδα, όταν ο Σοσιαλιστής Σάντσεθ έχασε δύο ψηφοφορίες στη Βουλή για παροχή ψήφου εμπιστοσύνης, η χώρα βρίσκεται και πάλι στον αέρα. Με ισχυρό ενδεχόμενο να πάει σε τέταρτη εκλογική αναμέτρηση τον προσεχή Σεπτέμβριο. Αυτή είναι η «λύση» που μας διαφήμιζαν διάφοροι προεκλογικά, παρουσιάζοντας περίπου ως… ευλογία τις κυβερνήσεις συνεργασίας, μειοψηφίας, ανοχής και άλλα τέτοια.
Ο Σάντσεθ, που αν και έχασε τις εκλογές και τον Δεκέμβριο του 2015 και τον Ιούνιο του 2016, για να ανατρέψει τελικά τον Ραχόι μέσα στη Βουλή τον Μάιο του 2018, κατάφερε να ορκιστεί πρωθυπουργός στις 2 Ιουνίου του 2018, εξασφαλίζοντας την ανοχή των Podemos.
Ωστόσο, δεν επρόκειτο για ανοχή, αλλά για ομηρία, καθώς ένα μήνα αργότερα Podemos και Καταλανοί απέρριψαν το σχέδιο του προϋπολογισμού, υποχρεώνοντας τον Σάντσεθ να προχωρήσει σε αλλαγές, που όμως απορρίφθηκαν από την ΕΕ.
Η χώρα οδηγήθηκε για τρίτη συνεχόμενη φορά σε εκλογές τον περασμένο Απρίλιο, όπου και πάλι ο Σάντσεθ δεν εξασφάλισε απόλυτη πλειοψηφία (123 έδρες σε σύνολο 350), με αποτέλεσμα να αρχίσει νέο γαϊτανάκι διεργασιών και να χάσει σε δύο διαδοχικές ψηφοφορίες για την Δεδηλωμένη, με τους Podemos να προβάλλουν απαιτήσεις που δεν μπορούσαν να ικανοποιηθούν – αν και είδαν τη δύναμή τους να μειώνεται στις 42 έδρες.
Έτσι, αν μέχρι τα μέσα Σεπτεμβρίου δεν επιτευχθεί συμφωνία, θα προκηρυχθούν νέες εθνικές εκλογές (για… τέταρτη φορά!) στις 10 Νοεμβρίου.
Οι σοσιαλιστές υποστηρίζουν πως ο αρχηγός των Podemos Πάμπλο Ιγκλέσιας ζητούσε πέντε υπουργεία – και μάλιστα υπουργεία που ελέγχουν άνω του μισού προϋπολογισμού.
Από την πλευρά τους, οι Podemos υποστηρίζουν πως τους προτάθηκαν τέσσερα «ανώδυνα» υπουργεία, με τα οποία, όπως λένε, δεν θα μπορούν να βελτιώσουν τη ζωή των πολιτών, αφού δεν θα μπορούν να εφαρμόσουν τα σχέδιά τους για αύξηση του κατώτατου μισθού, μείωση του κόστους ενέργειας, ανάσχεση της επισφαλούς εργασίας.
Ο ίδιος ο Ιγκλέσιας, που είχε αποδεχθεί τον όρο να μην υπουργοποιηθεί ο ίδιος, κατηγόρησε τον Σάντσεθ ότι προσφέρει στο κόμμα του «διακοσμητικούς ρόλους» και πάντως όχι το υπουργείο Εργασίας «για να μην ενοχληθούν οι εργοδότες».
Και όλα αυτά, ενώ στο μεταξύ ο καιρός περνά και τα πράγματα θα δυσκολέψουν ακόμη περισσότερο, καθώς τον Σεπτέμβριο αναμένεται η απόφαση του δικαστηρίου (αναμένεται καταδικαστική) στη δίκη των αυτονομιστών της Καταλονίας.
Με δεδομένο ότι το Λαϊκό Κόμμα, οι Ciudadanos και το ακροδεξιό Vox (το οποίο μπήκε στη Βουλή επί ημερών Σάντσεθ και του ετερόκλητου συνασπισμού του, αποτελούμενου από τους Podemos, τους Καταλανούς αυτονομιστές και τους Βάσκους εθνικιστές) έχουν δηλώσει ότι δεν πρόκειται να δώσουν ψήφο εμπιστοσύνης στον Σάντσεθ, καθώς πιστεύουν πως είναι έτοιμος να προβεί σε υποχωρήσεις έναντι των απαιτήσεων των Καταλανών αυτονομιστών και των Βάσκων εθνικιστών, το μέλλον διαγράφεται ζοφερό.
Ο Σάντσεθ δεν μπορεί να αναζητήσει άλλη στήριξη πλην αυτής των ακραίων – των ίδιων που τον έριξαν! Και καθώς οι Podemos δεν δέχονται συζήτηση, τώρα στρέφεται προς τους ακόμη πιο ακραίους. Την ώρα που οι Καταλανοί ζητούν δημοψήφισμα για την αυτοδιάθεση και οι Βάσκοι ζητούν δημοψήφισμα για ανεξαρτησία!
Ως γνωστόν, από τις 46 καταλανικές έδρες οι 22 ελέγχονται από τους αυτονομιστές, από τις 18 βασκικές έδρες οι δέκα ανήκουν σε εθνικιστές και το ακροδεξιό VOX έχει εξασφαλίσει 24 έδρες.
Δηλαδή, ο Σάντσεθ δεν ήθελε τον Ιγκλέσιας ως αντιπρόεδρο της κυβέρνησης ή υπουργό λόγω των θέσεων του τελευταίου στο θέμα της Καταλωνίας και τώρα αναζητεί τη στήριξη των ίδιων των αυτονομιστών!
Από την άλλη πλευρά, το 70% των μελών των Podemos που συμμετείχαν σε μια ηλεκτρονική ψηφοφορία, αποδέχονται τη στήριξη του Σάντσεθ μόνο σε περίπτωση κυβέρνησης συνασπισμού – οπότε πήγε περίπατο και η κυβέρνηση ανοχής που άλλωστε ουσιαστικά δεν άντεξε περισσότερο από δύο μήνες.
«Πρόκειται για γελοιότητες του Ιγκλέσιας για να δικαιολογήσει το όχι του στην υποψηφιότητά μου για δεύτερη φορά», είχε αναφέρει ο Σάντσεθ, που έχει εγκαταλείψει τις ιδέες περί ψήφου ανοχής, πολύ περισσότερο που δεν θα ήθελε να εξαρτάται από την αποχή των Καταλανών αυτονομιστών.
Αλλά τα νούμερα είναι συγκεκριμένα και δεν αλλάζουν: Ο Σάντσεθ βρίσκεται στην κατάσταση του μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα.
Με την Ισπανία να παραπαίει και να πηγαίνει από εκλογές σε εκλογές μετά την τυχοδιωκτική έφοδο στην εξουσία ενός αχταρμά πολιτικών σχηματισμών που έριξαν στη Βουλή τον Ραχόι, ο οποίος είχε ανορθώσει την Ισπανία - όπως ο Τσίπρας έριξε στη Βουλή τον Σαμαρά, με πρόσχημα την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας - δεν έχουν άλλο στο νου τους από την διάλυση της χώρας.
Τέτοιες «λύσεις» είχαν για πρότυπα και μας πρότειναν κάποιοι και για την Ελλάδα και από τέτοιες «λύσεις» γλιτώσαμε στις εκλογές της 7ης Ιουλίου.
