Στην εποχή που ζούμε, με την καταχνιά και την γκρίζα όψη, που όλα είναι ανάκατα, που οι δρόμοι της γης γέμισαν ανέργους, φτωχούς και απογοητευμένους, που η Δημοκρατία απαξιώνεται και οι αξίες υπονομεύονται, ο καθένας από εμάς έχει χρέος να φωτίζει τα λόγια, μα προπάντων τα έργα, με τον προβολέα της καρδιάς. Να τροφοδοτεί την πίστη, την προσδοκία και το συναίσθημα της ανθρωπιάς. Να μην αφήνει τους ανθρώπους απλά να υπάρχουν και να αναπνέουν, αλλά να ζουν, να αισθάνονται, να έχουν αισθήματα, να αγαπούν και να αγαπιούνται. Οι άνθρωποι όταν δεν ελπίζουν δεν ζουν, κι ας τους βλέπεις να υπάρχουν και να αναπνέουν.
Μπορούμε όλοι μαζί, πολίτες και πολιτικοί, να προσπαθήσουμε και με τη δική μας πάλη να ανεβάσουμε ως το Θεό τον Άνθρωπο, κατά την ποιητική ρήση του Άγγελου Σικελιανού. Ας ξεχάσουμε αυτά που νομίζουμε πως μας χωρίζουν και ας αναζητήσουμε αυτά που μας ενώνουν. Άλλωστε, όπως έχει λεχθεί, το ωραιότερο επάγγελμα είναι εκείνο που ενώνει τους ανθρώπους!
Στο πόνημα αυτό επιχειρώ να ακουμπήσω την πραγματικότητα, καταθέτοντας την εμπειρία μου σε μια σειρά κειμένων που αποτελούν τη συμπυκνωμένη πολιτική σκέψη από την όποια προσφορά μου στο κοινωνικό σύνολο και ειδικότερα στο χώρο της Αυτοδιοίκησης, τον οποίο υπηρέτησα επί πολλά χρόνια. Προσπαθώ να επισημάνω τα προβλήματα, να μεταφέρω την αγωνία του ευαισθητοποιημένου πολίτη για τα δεινά που μαστίζουν τη σύγχρονη πολιτεία και κοινωνία και ταπεινά προτείνω τομές και λύσεις με καινοτόμο πνεύμα και ασφαλώς όχι μόνο στο πλαίσιο του επιθυμητού, αλλά και, κυρίως, του εφικτού.
Στο βιβλίο περιλαμβάνονται και ζητήματα που αφορούν την Τοπική Αυτοδιοίκηση, το ρόλο της Ευρωπαϊκής Ένωσης στη σύγχρονη πραγματικότητα, ενώ γίνονται αναφορές σε διάφορες στιγμές της εθνικής μας πορείας, στις δοκιμασίες του ελληνισμού, σε πολιτικά ζητήματα με επίκεντρο την οικονομική κρίση, στη διαχρονική συμπόρευση του ελληνισμού με το χριστιανισμό και σε πρόσωπα-πρότυπα ήθους και προσφοράς. Τέλος, μιλώντας για τη συμπαντική αναζήτηση, γίνεται μια απόπειρα πνευματικής προσέγγισης με το Δημιουργό.
Αν πέτυχε το εγχείρημά μου, θα το κρίνετε εσείς, οι αναγνώστες. Από πλευράς μου, αυτό που επιθυμώ είναι να σας μείνουν τα λόγια του
Πασκάλ: «Να ζεις με τους ανθρώπους χωρίς να ξεχνάς ότι σε βλέπει ο Θεός. Να μιλάς με το Θεό σαν να σ’ ακούνε όλοι οι άνθρωποι».
Συγγραφέας: Θεόδωρος Γεωργάκης
ISBN: 978-960-14-2915-1
Σελίδες: 368
Εκδόσεις Λιβάνη
Ιωάννης Μ. Ασλανίδης, αντιστράτηγος ε.α
Η διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία είναι λύση για την Κύπρο; 22/11/2021 |
Τάσος Παπαδόπουλος, δημοσιογράφος
Η μεγαλομανία και οι επεκτατικές ονειροπολήσεις του Ερντογάν 22/11/2021 |
Βενιαμίν Καρακωστάνογλου, διεθνολόγος, λέκτορας νομικής ΑΠΘ
Οι αμυντικές συμφωνίες και οι διπλωματικές συνεργασίες ανάχωμα στον τουρκικό επεκτατισμό 4/11/2021 |
Γιάννης Ξηντάρας, Ψυχολόγος - Σύμβουλος Γάμου
Ένας ψυχολόγος μας εξηγεί γιατί τα παιδιά δεν χρειάζονται ψυχολόγο αλλά γονείς 1/11/2021 |
Γιώργος Ν. Παπαθανασόπουλος, δημοσιογράφος
Σπυρίδων Τρικούπης: Η πολυσχιδής φυσιογνωμία της Επανάστασης 18/10/2021 |
Γιάννης Ξηντάρας, Ψυχολόγος - Σύμβουλος Γάμου
«Σε βλέπει ο κόσμος»… Φράσεις που πρέπει να αποφεύγονται σε στιγμές έντασης με τα παιδιά 7/10/2021 |
Γεώργιος Εμ. Δημητράκης, πολιτικός επιστήμονας
Η αφύπνιση της εθνικής συνείδησης και η ανάκτηση της αξιοπρέπειας 7/10/2021 |