ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ ΤΟΥ 490 π. Χ. – ΜΑΧΗ ΤΟΥ ΜΑΡΑΘΩΝΑΤότε που οι λίγοι νικούσαν τους πολλούς… Ήταν αρχές Σεπτέμβρη το 490 π.Χ όταν οι λιγοστοί άνδρες  του Μιλτιάδη παρατάχθηκαν απέναντι στους  δεκάδες χιλιάδες επίδοξους, ξένους κατακτητές του Δάτη και του Αρταφέρνη στον Μαραθώνα. Έμελλε αυτή η μάχη να μείνει στην ιστορία, να γραφτεί με χρυσά γράμματα, όχι μόνο για το παράδοξο που αποτελέσματος  αλλά και ως μάθημα για τους διοικούντες του μέλλοντος, ως παρότρυνση για μάχη με σημαία τα ιδανικά.
Ο στόλος του Δαρείου, αφού υπέταξε στο διάβα του πολλά από τα Ελληνικά νησιά αποβιβάστηκε στον περίφημο λιμένα του Μαραθώνος. Το σημείο ήταν ιδανικό για τη αξιοποίηση του ιππικού αλλά και για τον εφοδιασμό τους αφού είχε προηγηθεί η κατάληψη της κοντινής Ερέτριας με την βοήθεια (προδοσία) δυο έγκριτων πολιτών της.
Ο περίφημος ταχυδρόμος Φειδιππίδης ξεκινά από την Αθήνα και φτάνει σε 48 μόλις ώρες πεζός στην Σπάρτη για να ζητήσει την βοήθεια των Λακεδαιμονίων. Αυτοί προθυμοποιήθηκαν να βοηθήσουν, όχι όμως άμεσα  καθώς ήταν απαγορευμένο από κάποιον αρχαίο νόμο  να εκστρατεύσουν τον Σεπτέμβριο εντός του δευτέρου τετάρτου προ της πανσελήνου.
Με την βοήθεια των Πλαταιέων ο Μιλτιάδης κατέβηκε στην πεδιάδα με 11 χιλιάδες περίπου οπλίτες και παρατάχθηκε απέναντι στον πολυάριθμο περσικό στρατό. Νεότεροι συγγραφείς αναφέρουν ότι ήταν  110 χιλιάδες. Ο Ηρόδοτος λέει για τον στρατό των Περσών «πολλόν τε και ευ εσκευασμένον».
Η δομημένη παράταξη του μετώπου και η συγκέντρωση των δυνάμεων στα άκρα, οδήγησαν τα  Περσικά βέλη στο χαλκό των Ελληνικών ασπίδων. Αφού υπερίσχυσαν των άκρων  του Περσικού μετώπου τα ενισχυμένα άκρα της Ελληνικής παράταξης, επέτυχαν την κύκλωση των Περσών. Οι Πέρσες ετράπησαν σε φυγή!!
Ό απολογισμός της μάχης ήταν τραγικός για τον εχθρό. 6.400 Πέρσες,  έναντι μόλις 192 Ελλήνων.
Και ακόμη μια απώλεια. Ο Ιππίας, γιος του Πεισίστρατου, τύραννος των Αθηνών  που εξορίστηκε από τους Αθηναίους και συνεργάστηκε με τον Δαρείο, οδηγός στην ιστορική μάχη του Μαραθώνα στο πλευρό  των Περσών, πέθανε από την λύπη του.
«Νενικήκαμεν!!» ψέλλισε περήφανα ο οπλίτης – αγγελιοφόρος Θέρσιππος ή  Φειδιππίδης, (πολεμιστές και οι δυο), αναγγέλλοντας στους Αθηναίους την νίκη του «στρατού, των ελευθέρων πολιτών, της πρώτης στον κόσμο Δημοκρατίας» και έπεσε νεκρός από την εξάντληση.